“Als je geen ernstige trauma’s of vroege wonden hoeft te helen, kun je besluiten dat je, in ieder geval op dit moment, geen andere hulp nodig hebt bij je leven. Maar psychotherapie draait niet noodzakelijkerwijs om het oplossen van problemen of het verlichten van symptomen. Het kan ook gaan om het verwerven van inzicht, wijsheid en het ontwikkelen van een partnerrelatie met je onbewuste.”
Wie ben ik?
Ik ben opgegroeid als derde in de rij van één broer en twee zussen. Als kind was ik ten volle mezelf wanneer ik me kon uitleven in verhaaltjes verzinnen, toneelstukjes maken, gedetailleerd knutselen,… Ik kwam op voor het (kleine) onrecht in mijn leefwereld en had een mening die ik graag verkondigde.
Jaar per jaar verruimde mijn speelveld, en hoe meer nieuwe spelregels, pionnen en opties zich introduceerden, hoe minder ik mezelf in relatie tot de ander en de wereld begreep. In mijn tienerjaren spitste ik me dan ook volop toe op zelfontkenning en onderwaardering, op de hielen gezeten door mijn bodemloze fantasie en ploeterend in zowel eigen als andermans gevoelswereld.
Hoewel ik toen nog de echte waarde van mijn gedachte niet kon inschatten, leefde bij mij al vroeg het idee: ‘ik word psycholoog, om mensen die zich – net als mij – niet begrepen voelen, toch te begrijpen.’
Ik werd ouder en volwassener, mijn scherpe kantjes voegden zich naar de maatschappelijke normen en ik ontwikkelde een innige relatie met ‘de rationaliteit’. Alles moest en zou logisch en beredeneerd zijn, efficiëntie was het summum, geen plaats voor in de war sturende emoties en halfslachtig gedoe.
Gelukkig werd ik door de geboorte van mijn zoon met de neus op de ‘fictie’ gedrukt: de rede is een kostbaar goed, maar liefde is uiteindelijk alles waar het om draait.
En dat lukt best als je je bedenkt dat de wolken niet zo hoog zijn, en de grond niet immens laag. Mijn concrete, rationele benadering en mijn intuïtief en gevoelsmatig instinct proberen elkaar aan te vullen, en me op weg te helpen om te groeien naar de beste versie van mezelf.
Mieke Vanderhaeghe
Er zou te weinig van mij overblijven als ik alles moest teruggeven wat ik aan anderen te danken heb.